- – Nie wolno tu palić, bo wisi zakaz.
- – Wyjdź spod stołu, bo uderzysz głowa o kant.
- – Nie zdałam egzaminu, bo się za mało uczyłam.
Jeżeli spójnik „bo” wystąpi w zdaniu jako partykuła wzmacniająca, to oddziela się ją przecinkiem:
- – Ciężko, bo ciężko, ale dobra płaca.
- – Dupek, bo dupek, ale i tak go lubię.
Jeżeli natomiast prezentowany spójnik wystąpi jako partykuła wyrażającą przeczenie lub powątpiewanie w zwrotach pytających albo mających charakter wykrzyknienia, to stawia się znak interpunkcyjny na końcu zdania:
- Bo ja wiem!
- A bo mi tu czego brakuje?
